*आईपण अनुभवल्या शिवाय आईच्या भूमिका गाजवणाऱ्या नायिका*
आई ही प्रत्येकाच्या जीवनाचा आधारस्तंभ असते. अशा या आईच्या उपकाराची जाणीव ठेवून जगभरात मातृत्व आणि मातांचा सन्मान करण्यासाठी ‘मदर्स डे’ साजरा केला जातो. टीव्ही जगतात अश्या काही नायिका आहेत ज्यांनी खऱ्या आयुष्यात अजून आईपण अनुभवलं नाहीये पण त्या खूप सहज सुंदरपणे स्क्रीनवर आईची भूमिका साकारत आहेत. झी मराठीच्या अश्या काही नायिकांशी आम्ही संवाद साधला आणि जाणून घेतलं की त्यांना कुठून प्रेरणा मिळते.
*अमोलच्या आईची भूमिका साकारत असलेली अप्पी म्हणजेच शिवानी नाईक*, "अप्पीच्या प्रेग्नेंसी पासूनच आईपण आपणच अंगात आलं होतं. माझ्या मते प्रत्येक बाई मध्ये आईपण असतंच. मालिकेत अप्पीचा पूर्ण प्रवास दाखवलाय, ती लग्नाच्या आधी कशी होती, तिचा कलेक्टर होण्याचा प्रवास, लग्नानंतरचा प्रवास आणि आता तिच्या पदरात आईपण आलं आहे. मी अप्पीचा प्रवास प्रत्येक वाटचालीवर अनुभवला आहे आणि जेव्हा ती गरोदर होती तेव्हा ही हावभावांची काळजी घेणं त्यानंतर ही जेव्हा अप्पीच बाळ गेलंय ह्यावर तिचा विश्वास न बसणे, ह्या खूप छोट्या छोट्या गोष्टींवर आम्ही बारीक लक्ष दिले आहे. आता ७ वर्ष नंतरही अप्पीने एकटीनेच अमोलच संगोपन केलंय, त्याला चांगले छान संस्कार दिलेत, त्याला हुशारी ही तिकीच शिकवली आहे. अप्पीची भूमिका पहिल्यापासून निभावत आहे म्हणून तिचा पूर्ण प्रवास जगायला मला खूप आवडत आहे. खूप मज्जा येतेय आईपण स्क्रीनवर साकारायला." शिवानीने आपल्या आई बद्दल बोलताना सांगितले की " घरात आई आणि आम्ही दोघी बहिणी म्हणजे ३ बायका नारी शक्ती वालं घर आहे आमचं . त्यात आईनी आम्हाला खूप छान शिकवण आणि संस्कार दिले आहेत. आपण समंजसपणे वागलं पाहिजे उगाच अरेरावी करून काही होतं नाही तेवढा समंजसपणा एका बाई मध्ये हवा हे आईनी शिकवले आहे. परिस्थितीला कसे सांभाळल पाहिजे हे मी आई कडूनच शिकतेय. आईनी शिकवलेल्या आणि सांगितलेल्या बऱ्याच गोष्टी घरातून बाहेर पडल्यापासून जास्त कळायला लागल्या आहेत. लीप नंतर अप्पीची खूप वाहवा होतं आहे खास करून तिच्या लुकची चर्चा होताना दिसतेय. अमोल बरोबरच्या सीन्सच ही खूप कौतुक होतं आहे आणि त्यामुळे आम्हा सर्वांची ऊर्जा अधिक वाढली आहे."
*‘नवरी मिळे हिटलरला’ मध्ये लीलाच्या मावशी आईची भूमिका साकारत आहे शीतल क्षीरसागर* "खऱ्या आयुष्यात माझं लग्न नाही झालंय आणि स्क्रीनवर इतक्या मोठ्या मुलींची आई साकारणं नक्कीच आव्हानात्मक आहे. पण मला असं वाटत एक स्त्री असल्यामुळे तितकं कठीण नाही त्याच कारण असं की प्रत्येक स्त्री मध्ये नैसर्गिक आईपणाचे गुण असतातच. मी माझ्या घरातली मोठी मुलगी आहे मला लहान भावंडं आहेत. माझे आई- वडील नोकरी करायचे त्यामुळे मी माझ्या लहान भावंडांना सांभाळताना कधी-कधी त्यांची आई व्हायचे. ते वेळेवर जेवतायत का, आईनि सांगितलेल्या गोष्टींप्रमाणे त्यांचा सांभाळ होतोयना ह्यासर्व अनुभवांचा उपयोग मी भूमिका करताना करते. त्याशिवाय माझा भाचा ओजस हा माझा भाचा नसून माझ्या मोठा मुलगाच आहे. त्याच्यामुळे ही मी खूप सुंदर अनुभव घेतले आहेत. मी त्याला जन्म जरी दिला नसला तरी त्याच्या संगोपनात माझा खारीचा वाटा आहे. माझ्या आईच आणि समाजात इतर आयांचं निरीक्षण करून मला रेऊ आणि लीलाची स्क्रीनवर आई निभावयला मदत होते . ह्या सगळ्यामुळे मला माझी आई सुद्धा नव्याने कळतेय. मालिकेत कालिंदीच विश्व् म्हणजे ती आणि तिच्या मुली आहेत आणि ती अशी असून ही लोक तिच्यावर प्रेम करत आहेत. माझ्या आई मध्ये असलेली प्रचंड ऊर्जा खूप प्रेरणादायी आहे. आता ती ७२ वर्षाची आहे, पण मला लाजवेल इतकं अखंड काम ती करत असते आणि तिचं प्रत्येक काम नीटनेटकं असतं. कामात स्वतःला झोकून देणं, स्वछता प्रिय असणे गोष्टी जागच्या जागी ठेवणे हा तिचा स्वभाव माझ्यात आला आहे असं मला वाटतं. दुसरी गोष्ट म्हणजे माझी आई गॉसिप करत नाही आणि तिला ते ऐकायला ही आवडत नाही आणि ही सर्वात मोठी शिकवण आहे जी मला आई कडून मिळाली आहे आणि त्याचा मला खूप उपयोग झाला आहे.'इट हेल्पस मी टू बी अ बेटर पर्सन ऑन सेट्स अँड बेटर आर्टिस्ट ऑन कॅमेरा'.
*'पुन्हा कर्तव्य आहे' मध्ये बनीच्या आईची भूमिका साकारत असलेली अक्षया हिंदाळकर* "मला असं कायम वाटतं की स्त्रियांमध्ये जन्मजातच ममता असतेच. म्हणून मला असं जास्त काही वेगळं करावे नाही लागलं. ऑफकोर्स काही प्रोसेस मधून जावे लागलं. माझा छोटा भाऊ आहे जो माझ्या मामाचा मुलगा आहे तो माझ्या आयुष्यात आल्यावर मला आईपण काय आहे ते जाणवलं. आमच्या मालिकेचे दिर्दर्शक शैलेश सर त्यांनी खूप छानपणे माझ्या मधली आई स्क्रीनवर साकारण्यात मदत केली आहे. वसूचे पात्र माझ्यापेक्षा ७-८ वर्ष मोठं आहे आणि तिचा तेवढाच मोठा मुलगा आहे. तर ती भावना रोज स्क्रीनवर साकारायची ह्यावर नक्की मला मेहनत करावी लागली पण आईपणाची भावना आत होतीच. जेव्हा मला ही भूमिका मिळाली होती तेव्हा मुळात मी वसुंधरेच्या नावच्याच प्रेमात पडली होती. ह्या मालिकेमध्ये जो आईचा प्रवास सुरु आहे त्यात मी ही खूप काही शिकत आहे. मला सगळ्यात मोठी शिकवण तर माझ्या आईकडून मिळाली आहे काळजी करणे काय असते, आपल्या माणसांची किंमत करणे, त्यांच्यासाठी प्रत्येक परिस्थितीत उभे राहणे, खरेपणा हे सगळं आईने शिकवलं आहे. माझी आई आजपण जो पर्यंत मी घरी पोहोचत नाही तो पर्यंत ती झोपत नाही, मग माझा पॅक-अप कितीही लेट का होईना. मी आणि माझी बहीण आई आणि आज्जीला बघूनच इथवर आलो आहोत. मागे मी ट्रेन मध्ये घडलेला किस्सा सांगितला होता. मला काही बायकांनी ओळखलं आणि त्या वसुंधरेची स्तुती करताना थकत नव्हत्या, त्यातल्या एक - दोन जणी सिंगल पॅरेण्ट होत्या त्या वसूशी रिलेट करू शकत होत्या, कशी ती एक मुलगी, आई आणि सून साकारत आहे ह्याचा त्यांना हेवा वाटत होता. अश्या जेव्हा प्रतिक्रिया मिळतात तेव्हा वाटत की वसू योग्य वाटेवर आहे. मला खूप छान वाटतंय आई साकारायला".
*‘पारू’ मालिकेतील आदित्य आणि प्रीतम किर्लोस्करची आई अहिल्यादेवी* म्हणजेच मुग्धा कर्णिक " मी खऱ्या आयुष्यात आई नाही पण जे आपण खऱ्या आयुष्यात नाही आहोत ते स्क्रीनवर साकारण्याचं आव्हान मला खूप आवडतं. भूमिका जर अप्रतिम असेल तर लहान मुलांची आई असो किंवा मोठ्या मुलांची आई त्याने जास्त काही फरक नाही पडत. मी भूमिकेच्या प्रेमात पडून त्यात जे घडवायचे आहे ते स्क्रीनवर आपण किती चांगलं दाखवू शकतो त्यासाठी मेहनत करते, म्हणून मला फरक नाही पडत की मी किती मोठयामुलांची आई साकारत आहे. माझ्या आई कडून मला ताकत मिळाली आहे. तिच्याकडे असलेला कणखरपणा जो आहे, कितीही कठीण वेळ आली तरी त्याला सामोरे जायचे. कधी मी तिला प्रॉब्लेम्सला घाबरताना पहिले नाही कारण तीच म्हणणं आहे की अडचणी सोडवायच्या असतात. मी कामाची नैतिकताही तिच्याकडून शिकले, तिला तिचं काम खूप आवडतं माझी आई ३५ वर्ष जे.जे हॉस्पिटल मध्ये आनंदानी काम करत राहिली कधी कंटाळा केला नाही. आदित्य आणि प्रीतमच्या आईच्या भूमिकेसाठी एक प्रतिक्रिया जी मला सगळ्यांकडून मिळते की अय्यां किती लहान दिसतेस तू, किती मोठी मुलं दाखवली आहेत मालिकेत. अहिल्याच्या भूमिकेची तारीफ करताना प्रेक्षक हे ही बोलतात की खऱ्या आयुष्यात तुम्ही अजून आईपण अनुभवले नाही, पण इतक्या उत्तमपणे अहिल्याची साकारत आहात. "
